Tegorocznymi laureatami nagrody Nobla w dziedzinie medycyny i fizjologii zostali Jeffrey C. Hall, Michael Rosbash i Michael W. Young za odkrycie mechanizmów regulacji rytmu okołodobowego. Naukowcy prowadzili badania u muszki owocówki i wyizolowali gen kontrolujący rytmy biologiczne. Gen koduje białko, które jest gromadzone w komórkach w czasie nocy a degradowane w ciągu dnia. W taki sposób komórki odmierzają czas.
Odkrycia te wyjaśniają w jaki sposób ludzie, zwierzęta i rośliny synchronizują swój rytm biologiczny z obrotem naszej planety, tak aby dostosować się do rytmiki dnia i nocy. Nasz wewnętrzny zegar reguluje nie tylko sen, ale też wydzielanie hormonów, temperaturę ciała, ciśnienie krwi, tempo metabolizmu i nasze zachowanie w zależności od pory dnia. Przykładem rozstrojenia wewnętrznego zegara jest syndrom „jet-lag”, powstający przy przekraczaniu kilku stref czasowych. Po takiej podróży czujemy się źle, nawet pomimo zapewnienia sobie odpowiednio długiego snu. Potrzeba czasu, aby nasz wewnętrzny zegar dostosował się do nowych warunków.
Odkrycia tegorocznych noblistów pozwalają zrozumieć rolę zegara wewnętrznego w regulacji procesów zachodzących w naszym organizmie. Pamiętajmy o tym, że jeśli nie będziemy żyli w zgodzie z własnym zegarem wewnętrznym to zmniejszamy swoje szanse na dobry, głęboki sen. Praca do późnych godzin nocnych, wstawanie i zasypianie o różnych porach czy podróże międzykontynentalne skutkują gorszą jakością snu.